Auteur: Ava Dellaira
Genre: YA Contemporary
Uitgever: Luitingh-Sijthoff
Release Datum: 20 november 2015
Pagina’s: 327
Spoilers: Het is een prachtig boek, dus ik zal niets spoilen!
Waardering: 
(4.0 / 5)
Ten eerste wil ik Luitingh-Sijthoff en De Leesfabriek bedanken dat ik dit prachtige boek heb mogen lezen. Ik had er zo veel mooie verhalen over gehoord, dat ik zelf heel benieuwd was geworden naar het boek. Met uitspraken van Emma Watson en Gayle Forman op omslag van het boek, lijken er alleen maar lovende reacties te zijn geweest. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hoge verwachtingen van het boek had – verwachtingen zijn altijd ‘eng’. Maar ik heb er van genoten!
“Het begint allemaal met een opdracht voor Engels: schrijf een brief aan een overleden persoon…
Laurel kiest voor Kurt Cobain, omdat haar zus May gek was op zijn muziek. Net als May stierf hij jong. Na die eerste brief schrijft Laurel er nog veel meer aan dode sterren. Ze vertelt over haar leven op school, haar eerste verliefdheid en het verdriet om de dood van haar zus. Maar hoe kun je rouwen om iemand die je nog niet hebt vergeven voor wat zij heeft gedaan?” [Goodreads]
Een boek waar overal lovend over wordt geschreven – Liefdesbrieven aan de sterren is één van die uitzonderingen. Het boek kwam uit in november 2015, dat is inmiddels 4 maanden geleden. Toen ik het boek vorig maand ontving van de uitgever, had ik daarom hier en daar al wat dingen gelezen over het boek. Iedereen vond het prachtig: het verhaal, de schrijfstijl, alles paste. Ik had hoge verwachtingen, en om eerlijk te zijn, was het begin van het boek voor mij daarom ook een teleurstelling. Ik vond de schrijfstijl niet zo denderend, het verhaal sprak me nog niet zo aan en de karakters kwamen voor mijn gevoel nog niet tot leven op de pagina’s. Voor mijn gevoel ging het verhaal ook heel langzaam. Maar ik stopte niet met lezen, omdat ik niet te snel wilde oordelen. Ik had voor dit boek The 5th Wave en The Infinite Sea gelezen – totaal andere boeken met een veel hoger tempo. Ik haalde rustig adem, en las verder.
Het duurde even, maar toen zag ik de schoonheid van het boek. De schrijfstijl wende als snel, en de wereld in het boek kwma tot leven. Stukje bij beetje kreeg het verhaal meer kleur en kon ik me beter inleven in het boek. De karakters kregen als snel meer diepte, waardoor ik me beter kon inleven in hun wereld. De dingen die Laurel mee heeft gemaakt zijn zacht gezegd niet makkelijk. Ze was als verteller van het verhaal ook een beetje onbetrouwebaar: als lezer merk je al snel dat er veel is wat ze niet wilt (of kan) vertellen. En dat was interessant. Ze hield informatie achter die je als lezer maar al te graag wilt weten. Misschien was het alleen het begin van het verhaal wat mij niet meteen te pakken had, maar op 20% van het boek, zat ik er helemaal in.
De schrijfstijl is makkelijk telezen. Alles is in briefvorm geschreven. Laurel vertelt haar verhaal door brieven te schrijven aan overleden sterren. Amy Winehouse, Kurt Cobain en velen anderen krijgen een ‘fictieve’ brief van Laurel. Wat begon als een opdracht voor Engels, lijkt nu haar leven in beslag te nemen. Maar wel op een goede manier. De brieven lijken haar ruimte te geven om haar gedachten en gevoelens te ordenen en zo nodig te verwerken. Ze heeft het nodig.
Sky is in het boek natuurlijk haar prince charming. Hij is eigenlijn de enige in het boek aan wie ik me af en toe een beetje irriteerde. Hij maakte dingen soms te moeilijk door zich overdreven mysterieus te gedragen. Maar ja, wat wil je dan ook van de knapste jongen van de middelbare school? Precies. Laurel valt als een blok voor hem. Gelukkig krijgt Sky meer lagen in het verhaal en is hij uiteindelijk toch iets anders dan ik aan het begin had verwacht.
De verhaallijn wordt naar het einde steeds interessanter. Als lezer leer je meer over Laurel, wat tegelijkertijd ook weer ontzettend veel vragen oproept door de gaten die er daardoor in het verhaal ontstaan. Waarom? Wanneer? Hoe? Je krijgt niet meteen antwoord op de vragen, wat je door laat blijven leven. Ava weet heel goed om te gaan met het doseren van informatie geven aan de lezer. Dat is iets wat ik heel erg waardeer, omdat het wel of niet geven van bepaalde informatie een verhaal kan maken of kraken. In dit geval werkte het perfect.
Een klein kritiek puntje is misschien dat ik Laurel een beetje kinderachtig vindt. Niet op een slechte manier, maar soms vond ik het lastig om te bedenken waarom ze sommige beslissingen maakt. Ik ben 21 – toen ik op de middelbare school zat, heb ik vast ook wel beslissingen genomen die achteraf niet logisch lijken. Maar ik denk dat het boek alsnog prima leesbaar is voor een ouder publiek, als je maar in je gedachten houdt hoe oud Laurel is. Gelukkig maakte dit haar ook weer wat realistischer: ze had geen gedachten van een volwassene.
Kortom: Liefdesbrieven aan de sterren is een prachtig en meeslepend verhaal, wat je zal breken en vervolgens ook weer zal maken. Het geeft je een warm gevoel van binnen wanneer je het boek sluit – een goed soort verdriet en geluk door elkaar gehusseld tot een bal van emoties. Ik moest even door het begin heen lezen, maar dat was het zeker waard! Liefdesbrieven aan de sterren verdient de hype die eromheen is ontstaan, en ik raad dit boek aan IEDEREEN aan!
Heb jij Liefdesbrieven aan de sterren al gelezen? Wat vind jij er van?
Benieuwd naar het boek? Bestel hem hier!
[bol_product_links block_id=”bol_56cee6a902196_selected-products” products=”9200000045983353,9200000051601291″ name=”liefdesbrieven aan de sterren” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
