Auteur: Robert Galbarith (J.K Rowling)
Genre: Detective/spanning
Uitgever: Boekerij
Release Datum: 20 oktober 2015
Pagina’s: 568
Spoilers: Geen spoilers, je kan deze recensie zonder problemen lezen!
Waardering: 
(4 / 5)
Eindelijk had ik tijd voor het spannende derde deel in de Cormoran Strike serie en wat heb ik met plezier dit gelezen. Voor diegenen die deze serie niet kennen, is het allereerste deel “Het Koekoeksjong” een echte aanrader als je van spanning houdt. In dit deel krijgt Robin op kantoor een lichaamsdeel toegestuurd en Cormoran kan 4 personen bedenken uit zijn verleden die dat zou kunnen doen. J.K neemt je mee in een spannende zaak die je met elke bladzijde er meer in meetrekt.
Een vriendin van mij had het eerste deel me als cadeau gegeven en sindsdien ben ik dol op de verhalen van Cormoran. In dit boek zijn er een paar rode draden die vloeiend door elkaar heen lopen. Cormoran die de zaak probeert op te lossen en zijn persoonlijke relaties probeert te houden, de spanning tussen Cormoran en zijn assistente Robin (Ja die is er, eindelijk wordt er wat van gezegd), Robin en haar verloofde Matthew en Cormoran en Robins onderzoek naar de zaak. Daarnaast zijn sommige hoofdstukken in het perspectief van de dader.
Het fijne aan dit boek is, je weet van te voren wie er onderzocht wordt en wie het zouden kunnen zijn. In de vorige boeken wisten we niks van te voren. Naarmate de zaak meer onderzocht wordt, hoe meer je gaat nadenk
en over het lijstje in je hoofd en kijken of je iemand kan afstrepen. De hoofdstukken waarin de gedachten en het doen en laten van de dader worden beschreven zijn een goede afwisseling en elk detail maakt je nieuwsgieriger.
Cormoran is een gecompliceerd personage en in dit boek komt dat sterk naar voren, wat het fijner maakt om over hem te lezen. Het rauwe en door pijn geteisterde randje wat aan zijn gedachten zit past bij de hele setting en zit dus goed in elkaar. Robin is een verfijnder personage die meer uitgewerkt wordt in dit boek.
Het enige minpuntje en waarom het net niet 5 sterren heeft voor mij is dat het middenstuk af en toe wat traag is, terwijl het voor je gevoel wel spannender wordt en het dus frustrerend wordt. Maar omdat de schrijfstijl prettigis is het trage stuk zo voorbij maar alsnog een beetje irritant.
Alsnog vind ik dit het beste boek die ik in een lange tijd heb gelezen en als je net zo enthousiast bent als ik hoor ik dat graag in de reacties! (BBC ONE is van plan een serie van de boeken te maken!)
