Auteur: Ransom Riggs
Genre: Urban Fantasy
Uitgever: Clavis Young Adult
Release Datum: 30 maart 2013
Pagina’s: 383
Spoilers: Behoorlijk spoiler free!
Waardering: 
(4.5 / 5)
Lieve Rosa van Clavis, bedankt voor dit prachtige boek! Ik heb het met veel plezier gelezen en zal proberen een zo goed mogelijke recensie te schrijven. Ik kijk uit naar de volgende boeken van Ransom Riggs!
“Een mysterieus eiland. Een verlaten weeshuis. Een vreemde verzameling bizarre foto’s. Als kind had Jacob een speciale band met zijn grootvader, die hem bizarre verhalen vertelde over zijn jeugd en die een collectie vreemde foto’s van bijzondere kinderen bezat. Na het tragische verlies van zijn grootvader reist de zestienjarige Jacob naar een afgelegen eiland in Wales, waar hij de ruïnes ontdekt van een verlaten tehuis voor kinderen. Wanneer Jacob de verlaten kamers van het tehuis verkent, blijkt dat de kinderen van het tehuis meer dan alleen bijzonder waren. Misschien waren ze wel gevaarlijk. Misschien was er een goede reden om hen geïsoleerd op het eiland te laten wonen. En misschien zijn ze nog steeds in leven …” [Goodreads]
De boeken van Random Riggs stonden al super lang op mijn TBR (To Be Read) lijstje, daarom was ik super blij toen ik dit boek ontving van de uitgever. De cover alleen al is iets om verliefd op te worden. En het feit dat dit boek een hardcover is, ben ik ook heel gelukkig mee. De pagina’s zijn van zwaar papier gemaakt, en door de nog sterkere kaft, is het boek bijna helemaal perfect geblefen tijdens het lezen. Ik heb 2 weken gedaan over dit boek – ruim – wat niet kwam door het boek, maar doordat ik op dit moment 2 bachelors volg aan Universiteit Utrecht. Dit boek was dus een uitzondering: normaal hou ik het nooit zo lang uit met een boek. Ik lees ze of in één keer uit, of ik moet mezelf er doorheen slepen. Dit boek zat er tussen in: door alle drukte had ik geen tijd het in één teug uit te lezen. Tot ik vanmiddag de laatste 100 bladzijdes in minder dan 2 uur er doorheen heb gewerkt. En wow! Het heeft zeker een sterke indruk op me achter gelaten.
Zoals de samenvatting van Goodreads al aangeeft, gaat Jacob samen met zijn vader naar een eiland in Wales – stiekem in opdracht van zijn overleden opa. Hij gaat op zoek naar mevrouw Peregrine, of in ieder geval sporen van haar, omdat zijn opa brieven had over haar en de oorlog. Jacob heeft sinds de dood van zijn opa nachtmerries over het enorm griezelige beest dat zijn opa heeft vermoord. Maar niemand gelooft hem. Dus gaat hij zelf op onderzoek uit en belang hij in een wereld die hij niet verwacht had te vinden. Hij komt ontzettend in de problemen, en lijkt volledig in het duister te tasten wat betreft het verleden van zijn opa. Maar langzamerhand wordt het stukje bij beetje duidelijk wat er precies gebeurd is en waarom zijn opa was hoe hij was. Achterna gezeten door mosters uit het heden en verleden probeert Jacob er achter te komen waarom het eiland zo bijzonder was voor zijn opa.
Het idee van het boek leek me best wel interessant, maar had me nog niet helemaal overgehaald om het boek te kopen en te lezen. Tenminste, niet meteen. Maar ik moet bekennen, dat het verhaal 100 maal beter in elkaar steekt dan de achterflap van het boek doet lijken. Er zitten veel meer haken en ogen aan het verhaal dan je verwacht wanneer je aan het boek begint. Ransom Riggs heeft een ingewikkeld skelet gemaakt om zijn verhaal omheen te bouwen – iets wat ik erg fijn vind. Het verhaal ligt niet meteen voor de hand. Ik was oprecht een aantal keer verrast door wat er in het boek gebeurde, net als Jacob.
Jacob als hoofdpersoon werd ook naarmate het verhaal vorderde steeds beter. In het begin vond ik hem niet zo spannend, al had ik wel een boel medelijden met hem. Zijn opa was vermoord en niemand geloofde hem. Vervolgens slepen zijn ouders hem naar een psychiater en moet hij liegen over vanalles en nog wat. Hoe meer hij te weten komt over zijn leven, en over dat van zijn opa, hoe meer hij zichzelf lijkt te begrijpen. En de weg daar naartoe als karakter is interessant. Hij doorloopt een verandering die interessant is om samen met hem mee te maken als lezer.
De personen die hij tijdens zijn reis tegen komt zijn ook leuk uitgewerkt, al zijn ze een beetje stereotype. Emma is mijn favoriet, al was ze dat in het begin helemaal niet. Ik vind het wel vervelend dat ze af en toe zo geheimzinnig doet: ik zou het echt niet trekken als iemand voor mij dingen achterhoudt die invloed hebben op mijn toekomst. Mevrouw Peregrine zou ik graag nog beter willen leren kennen in de andere boeken. Ik hoop ook echt dat haar personage nog beter wordt uitgewerkt. Er lijkt meer achter haar te zitten dat het eerste boek onthuldt. Stiekem vind ik de vader van Jacob best wel grappig, met zijn onafgemaakte projecten en zijn liefde voor vogels en bier. Ik ben benieuwd naar zijn reactie op de keuze van Jacob (nope, dit is geen spoiler hoor. Pas als je het boek hebt gelezen, zul je dit begrijpen).
Qua schrijfstijl moest ik aan het begin nog wel even wennen: het had geen speciale kenmerken of opvallende dingen. Het las eigenlijk steeds fijner. Ransom omschrijft de omgeving goed, maar niet té gedetailleerd. Hij weet goed balans te vinden tussen rustige scènes en actie scènes. Al waren de laatste twee hoofdstukken wel mega spannend! Oef. Ik heb het boek niet dicht gedaan totdat ik die twee uitgelezen had.
Het boek heeft me op alle fronten verrast. Vooral het idee achter het verhaal vind ik super origineel; ik heb nog nooit zoiets als dit boek gelezen, en snap heel goed waarom hier een film van gemaakt wordt. Ik ben heel benieuwd naar hoe ze de woorden van Ransom om gaan zetten in kleurrijke beelden. Thumbs up voor dit boek hoor!
Ik raad dit boek aan, aan iedereen die graag YA boeken leest die net even iets anders zijn dat Divergent en The Hunger Games, maar toch lekker binnen de YA wereld willen blijven.
De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine is een bijzonder spannend boek, die net even wat anders is dan de andere YA boeken die nu op de markt zijn. Intrigerend, kleurrijk en vlot geschreven: zeker één van de betere boeken die ik dit jaar gelezen heb!
