Auteur: Estelle Maskame
Genre: Contemporary
Uitgever: Moon Young Adult
Release Datum: 6 maart 2017
Pagina’s: 320
Spoilers: Als je deel 1 en 2 hebt gelezen kun je deze recensie lezen, zo niet, dan heb je de kans dat je gespoiled wordt!
Waardering: 
(4.2 / 5)
Een serie waar de meningen over zijn verdeeld: het is dan wel té dramatisch over helemaal fantastisch. Toen ik aan de serie begon, vroeg ik mij dan ook af bij welke van de twee groepen mijn mening zou aansluiten. Na het lezen van het laatste deel van de serie, kan ik gerust zeggen dat het de laatste groep is. Ja – het boek is dramatisch. En ja – soms is dat een beetje té. Maar het hoge drama gehalte wordt uitgebalanceerd door personages die zich ontwikkelingen, serieuze gebeurtenissen en luchtige grapjes. Benieuwd? Lees dan hieronder mijn recensies van het laatste deel in de serie!
“Een jaar na haar break-up met Tyler, besluit Eden om terug te gaan naar Santa Monica. Ze heeft een nieuwe liefde gevonden en beweert geen gevoelens meer te hebben voor Tyler. Tyler is vastbesloten om de vonk weer te laten overspringen en nodigt haar uit om zijn nieuwe huis in Portland te bezoeken, waar hij een opvanghuis voor tieners heeft opgericht. Langzaam maar zeker wordt het Eden duidelijk dat haar hart een keuze zal moeten maken.” [Goodreads]
Het laatste deel van de meeslepende, dramatische en vooral heel verslavende DIMILY-serie van Estelle Maskame. Ik keek er al super lang naar uit en kon niet wachten tot ik in het boek kon beginnen. Er waren nog twee boeken die eerst uit moesten, maar toen ik eenmaal aan DIMIMY was begonnen, had ik hem in twee dagen uit. Dat was heerlijk, vertrouwd en voelde als een totale rollercoaster.
Het verhaal begint op het moment dat Tyler en Eden elkaar al meer dan een jaar niet gesproken hebben. Eigenlijk is de situatie precies hetzelfde al de vorige keer. Hoewel ze in DIMINY hun relatie bekend hebben gemaakt aan vrienden en familie, zodat ze samen zouden kunnen zijn, is hier in DIMIMY niets meer van over. Eden is woest op Tyler omdat hij niets van zich heeft laten horen en wanneer hij dan toch plotseling voor de deur staat, begint het drama pas echt. Eden en haar vader hebben ruzie, maar wanneer Tyler weer in de picture komt, wordt het eigenlijk alleen maar erger. En dan besluit de Tyler’s moeder dat ze maar met het hele gezin op vakantie moeten gaan om de situatie onder controle te krijgen. Maar of dat nou een goed idee was?
Zoals je misschien wel doorhebt, begint het verhaal als een groot drama. Eden’s emoties zijn all over de place. Het ene moment is ze woest, het andere moment is ze verdrietig en daarna is ze van het ene op het andere moment ineens keiverliefd. Je vraagt je misschien af: kan dit? Maar iedereen die tiener is (geweest), weet dat dit best wel realistisch is. Gelukkig worden wij niet allemaal verliefd op onze stiefbroer. Tyler is het tegenovergestelde: hij zegt niet zo veel en hij lijkt ook niet zo veel te voelen. Maar in DIMYMY veranderen de zaken en stelt Tyler zichzelf meer open voor Eden. Er blijkt een echt persoon in Tyler te zitten en deze ontwikkeling is erg interessant. Eden maakt ook een ontwikkeling door, maar deze duurt iets langer dan die van Tyler.
De verhaallijn van dit boek is totaal anders dan die van de eerste twee boeken. DIMILY speelt zich af in Santa Monica in de loop van de vakantie. Deel twee speelt zich af in New York en op allerlei verschillende plekken daar. DIMIMY speelt zich af in Santa Monica, op vakantie en vervolgens op een andere plek waar ik nu nog even niets over kan zeggen. Het interessante is dat ze door dit boek niet zozeer door personages worden geleid, en door dramatische gebeurtenissen, maar juist door doordachte daden (klinkt dat logisch?). Het verhaal bedekt een kortere tijd en meer afgebakende gebeurtenissen. Dat was erg verfrissend.
De schrijfstijl van Estelle Maskame is gelukkig onveranderd gebleven. Jong als ze is, weet ze wel mooi een heel boek te schrijven die erg fijn leest. Het leest echt als je favoriete serie. Daarbij weet ze woorden te gebruiken die goed bij de jonge doelgroep passen. Nee – het is geen hoogstaande literatuur. En nee – dit is echt niet het best geschreven verhaal dat ik ooit gelezen heb. Maar wel één van de meest verslavende. En dat is te danken aan Estelle’s leuke schrijfstijl.
Het enige minpuntje is dat ik me irriteerde aan de communicatie tussen Tyler en Eden. Af en toe had ik zoiets van: PRAAT GEWOON MET ELKAAR. Soms wilde ik het boek echt uit het raam gooien. Maar dat is uiteraard wel een teken dat het boek erg meeslepend is 😉
Kortom is DIMIMY dus eer een lekker verslavend verhaal vol dramatische gebeurtenissen. Estelle’s pakkende schrijfstijl, de spanning tussen Eden en Tyler en de verschillende settings zorgen voor een interessant boek wat niet meer weg te leggen is. Voor mij was dit kwalitatief echt het best geschreven boek van de serie! Een geweldige afsluiter voor een heerlijke guilty pleasure serie!
