Recensie: "Did I Mention I Love You?" door Estelle Maskame

Auteur: Estelle Maskame
Genre: Contemporary
Uitgever: Moon Young Adult
Release Datum: 15 juni 2016
Pagina’s: 266
Spoilers: Geen spoilers!
Waardering:  (4 / 5)

Een boek met veel buzz eromheen: DIMILY van Estelle Maskame was iets waar IE-DE-REEN het over had. En ik ook! Dankzij de lieve uitgever Moon Young Adult had ik al een digitale versie gekregen, dus kon ik voor het boek uit was al beginnen met lezen. Het toffe is ook dat Estelle voor de release van het boek naar Nederland kwam. Hoe tof? Heel tof! En het boek… daar ga ik je alles over vertellen! Want dat was door en door genieten…

“Eden brengt de zomer door bij haar vader die ze na de scheiding van haar ouders drie jaar niet gezien heeft. Ze krijgt er drie stiefbroers bij, van wie de oudste, Taylor, opvalt door zijn onbehouwen en arrogante gedrag. En toch… trekken Eden en Taylor steeds meer naar elkaar toe. Maar het kan niet. Ze zijn stiefbroer- en zus, en bovendien heeft Taylor al een vriendin. Maar hoelang kunnen ze hun liefde voor elkaar blijven ontkennen?” [Goodreads]

Als ik meerdere boeken snel achter elkaar aan lees, schrijf ik in een blauw schriftje uit Griekenland kort op wat ik van het boek vond, om vervolgens weer een ander boek te kunnen gaan lezen zonder te vergeten wat ik precies van het vorige boek dacht. Zo ook met DIMILY: een pagina volgeschreven en nu werk ik het uit. Wat me weer opvalt, is mijn enthousiasme dat ik voelde, al vanaf het lezen van de eerste paar pagina’s. Ik schreef dat ik “hooked” was ” vanaf het begin door de pakkende schrijfstijl”. Het viel me direct op dat de auteur wist waar ze over schreef. Sterker nog, Estelle was zelf ook onze leeftijd (oké, ik moet toegeven, ik ben 21, niet 16) toen ze het boek schreef. En dat is het fijne van DIMILY. Het leest alsof je het zelf door maakt. Het is toegankelijk, grappig en een tikkeltje dramatisch.

Echter, was er wel en dingetje waar ik me al snel aan stoorde. En dat was Tyler, de love interest van Eden. Eden verhuisd namelijk naar haar vader, waar ze haar stiefbroers leert kennen. Eén van die stiefbroers, Tyler, is een grote jerk. En man man man, wat irriteerde die jongen mij. Intens. Hij werd letterlijk om ALLES boos. En ik ook een beetje. Voor mijn gevoel was hij een beetje het stereotype badboy en daar moest ik in het begin ook niets van hebben. Eden mocht niet voor hem vallen en ik wilde dat zelf ook niet. Maar ondanks mijn irritanties, leek hij onder mijn huid te kruipen. Naarmate het boek vordert, weet Estelle een extra laag aan Tyler toe te voegen, waardoor ik hem iets beter kon begrijpen. Maar toch… ik vertrouwde hem voor geen meter. Maar… ik shipte hem en Eden natuurlijk wel!

Hoofdpersonage Eden vond ik wel heel erg leuk. Een doorsnee tiener die verhuist naar haar vader – haar ouders zijn gescheiden – en wilt niets van hen weten. Al wilt ze hen wel aardig vinden natuurlijk. Het klinkt als het standaard begin van menig YA contemporary verhaal. Maar Estelle heeft een eigen draai gegeven aan het verhaal waardoor hoofpersonages Eden zich op verboden terrein bevindt. En dat is hetgene wat Estelle’s boek en de personage Eden zo bijzonder maken. Er zijn geen vampieren, tovenaars of weerwolven die hun liefde onmogelijk maakt. Het is iets heel simpels: hun ouders zijn getrouwd en ze zijn, dan wel niet biologisch, familie van elkaar. En Eden heeft daar moeite mee, maar ze vindt het tegelijkertijd ook heel spannend. En dat maakt haar realistisch genoeg om als lezer met haar mee te gaan leven.

Natuurlijk heeft elk boek ook een badguy. Hoewel de vader van Eden in het begin de badguy rol op zich neemt, lijkt zijn personage helemaal niet zo belangrijk te zijn en zou ik hem zelf willen omschrijven als een ‘flat character’ wat ik op zich wel jammer vind. Maar gelukkig is daar nog Tiffany. Zonder al te veel te spoilen, kan ik iedereen vertellen dat je voorgevoel klopt. Ja – ze is een bitch. En Estelle heeft Tiffany goed weten te verwerken in het verhaal van Tyler, waardoor hij nog interessanter blijkt te zijn.

Ik miste hier en daar wat diepte en character development, maar overall was het een heerlijk boek dat me op meerdere momenten wist te verrassen door plottwists of extra stukjes informatie die je ineens te weten komt op de meest onverwachte momenten. Estelle heeft een humoristisch, modern en meeslepend verhaal geschreven dat hier en daar een tikkeltje dramatisch is. Maar drama is toch ook hetgene wat California zo interessant maakt? Ik heb in ieder geval genoten van dit humoristische en soms emotionele boek over twee tieners die onmogelijk samen kunnen zijn. Ik kijk ontzettend uit naar het volgende boek in de trilogie!

PS: ik mocht Estelle ook interviewen! Benieuwd? Je ziet het hier:

[bol_product_links block_id=”bol_57a4d2354e766_selected-products” products=”9200000057701396″ name=”DIMILY” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]