Auteur: Ernest van der Kwast
Genre: psychologische roman
Uitgever: de Bezige Bij
Release Datum: Januari 2015
Pagina’s: 304
Spoilers: GEEN
Waardering: 
(4 / 5)
Happy Dutchember! We zijn al halverwege, wat gaat de tijd toch snel. Vandaag hebben we het over een ietwat volwassener boek die ook nog eens goed is voor je leeslijst.
Helemaal in het noorden van Italië ligt de vallei van de ijsmakers: een tiental dorpjes dat al generaties lang gespecialiseerd is in het bereiden van ijs. Volgens Giuseppe Talamini is het er zelfs uitgevonden. Zijn familie vertrekt elke lente naar de ijssalon in Rotterdam, in de winter keren ze terug naar de bergen. Maar zijn zoon Giovanni besluit met de traditie te breken. Hij is gegrepen door de poëzie en schopt het tot directeur van een groot poëziefestival. Op een dag doet zijn jongere broer Luca, die niet alleen de ijszaak in Rotterdam heeft gekregen maar ook het mooiste meisje van het dorp, hem een hoogst ongebruikelijk verzoek. Dan komt Giovanni voor de keus te staan nog eenmaal het belang van de familie te dienen of definitief voor zichzelf te kiezen. De ijsmakers is een hartveroverende roman over familiebanden, die moeilijker te verbreken blijken dan menigeen zou wensen. Daarnaast is het een bijzonder smakelijk verhaal over de poëzie van het ijsmaken, en de ijzingwekkende kracht van de poëzie. (flaptekst)
Begin dit jaar moest ik vaak naar Station Sloterdijk voor rijles, maar dan ging mijn bus wat vroeger dan ik had gewild en slenterde ik een beetje door het station. Je kon me snel vinden in de boekenwinkel daar, waar ik alle covers van de nieuwe Nederlandse boeken aan het bekijken was en deze was de enige die echt opviel voor mij. De flaptekst was niet super ingewikkeld en vaag, maar maakte me hongerig naar het verhaal. En wat is me dit een verhaal zeg.
In het voornaamste deel van het boek volgen we Giovanni, die sinds zijn besluit om zijn vader niet op te volgen in de ijssalon zich erg schuldig voelt. De keuze tussen hemzelf en zijn familie staat centraal en komt meerdere malen subtiel naar voren in het boek. Heb me een aantal keren rot gelachen om bepaalde scenario’s (Het eerste hoofdstuk gaat over Giovanni’s vader die verliefd wordt op een kogelwerpster op tv) en het heeft me een aantal keren erg stil gekregen. Van der Kwast laat je meeslepen in het verhaal van het wonderlijke ijsmaken in Italië, een soort fantasiewereld waarin dromen uitkomen en alles mogelijk is, tegenover de harde wereld van volwassenen waarin je lastige keuzes moet maken. Af en toe volgen we Giovanni’s grootvader en zijn dromen, wat een leuke afwisseling is. Maar wat dit een goede psychologische roman maakt is dat Giovanni voor zichzelf zogenaamd heeft gekozen, maar nog zo bezig is met waarom en de ‘wat als?’ van zijn keuze en hoe hij daarmee in de knoop ligt. De poëzie die voorkomt is niet heel erg literair en kan het best waarderen.
De personages zijn goed uitgedacht, met veel dramatische kenmerken zoals je die bij een Italiaanse familie zou verwachten en rare trekjes wat me telkens doet glimlachen. In dit boek wil je verder lezen over Giovanni en zijn rare familie, en ook al is het geen Young Adult weet ik zeker dat er veel mensen boven de 15 die van YA houden dit boek zouden kunnen waarderen.
