Recensie: “Het Eos-project” door Mirjam Mous

Titel: Het Eos-project
Auteur: Mirjam Mous
Genre: spanning
Uitgeverij: Van Goor
Release datum: 3 augustus 2017
Beoordeling: (4 / 5)
Spoilers: Deze recensie bevat geen spoilers, want dat zou het hele boek verpesten.

 Een paar weken geleden werd ik benaderd door Van Goor of ik mee wilde doen aan de blogtour van Het Eos-project van Mirjam Mous. Haar spannende nieuwe boek zou daarmee in de spotlight worden gezet. Uhm – ja natuurlijk wilde ik daaraan mee doen. De blogtour is inmiddels gestart, en morgen lees je mijn bijdrage. Voor vandaag kun je in ieder geval alvast lezen wat ik van het boek vond!

“In een rustig natuurgebied wordt een man dood in de rivier aangetroffen.
Het is Herman van Romondt, een journalist van Dagblad Zuid. De politie is er al snel van overtuigd dat het een ongeluk was en doet de zaak daarmee af. Maar Mink, die dezelfde dag nog stage bij Herman liep, denkt dat er meer achter zit. Want wat deed de journalist bij de Blauwe Bosjes, terwijl hij helemaal niet van de natuur hield? En dan had hij het ook nog over een belangrijk artikel, dat zou inslaan als een bom.
Mink en Jools, het nichtje van Herman, zijn vastbesloten om erachter te komen wat er is gebeurd en volgen alle sporen die de journalist heeft achtergelaten. De wereld waarin hij zich begeven heeft, blijkt behoorlijk schimmig te zijn. Hoe meer Mink ontdekt, hoe dieper hij in de problemen raakt. Is hij zijn leven nog wel zeker?” [Unieboek]

Het boek start meteen midden in de actie: hoofdpersoon Mink wordt achterna gezeten door de politie en wilt terugrennen naar zijn verstopplek, om er daarachter te komen dat die misschien niet meer zo geheim is als hij dacht. Wat moet hij nu? Waar moet hij nu heen? En erger nog: wie zit er nou precies achter hem aan?

Zoals we gewend zijn van Mirjam Mous, zit je meteen op het puntje van je stoel tijdens het lezen van het eerste hoofdstuk van Het Eos-project. Er gaan gelijk honderd vragen door je heen, waarvan ‘Hoe is Mink daar terecht gekomen?’ en ‘Wat is er nou precies gebeurd?’ er vast twee van zijn. Doordat je geen idee hebt hoe Mink in deze heimelijke situatie terecht is gekomen, kan je niet anders dan snel doorlezen. Met deze slimme truck weet Mirjam Mous de aandacht van de lezer meteen aan te grijpen.

Vervolgens komt het boek een beetje tot rust. Alle personages worden voorgesteld, je leert meer over Mink en zijn vrienden, maar ook over de situatie waarin hij verkeerd. Mink hint zelf wel naar de toekomst: wist hij veel dat zijn leven zo erg zou veranderen. Na het eerste spannende hoofdstuk springt het verhaal namelijk twee jaar terug in de tijd, om vervolgens terug te springen naar het heden, nog voor de gebeurtenissen van het eerste hoofdstuk. Overigens zit het hele verhaal vol perspectief- en tijdsprongen. Het is soms een beetje desoriënterend, maar gelukkig heeft elk personages een eigen ‘tijdvak’ waardoor je als snel alles op een rijtje kunt zetten.

Ik vond de personages – Mink, Sebas, Juuls en de andere – leuk, maar niet geweldig uitgewerkt. De maakten geen ontwikkeling door en groeiden ook niet echt voor mijn gevoel. Maar aan de andere kant had dit spannende verhaal dat ook niet echt nodig. De drijfveer van dit boek zijn de onverwachte gebeurtenissen en het mysterie, niet de personages. Het boek heeft niet zo veel diepgang, maar dat is voor dit genre ook niet nodig.

Mijn eindoordeel? Heel positief. Het is een boek wat zeer gemakkelijk leest en duidelijk geschreven is voor de wat jongere lezer. Ik ben 22, maar ook ik heb gewoon intens kunnen genieten van het boek. Ik ging ervoor zitten, dronk vele kopjes thee, en ineens was ik bijna vier uur verder en had ik het boek uit. Het Eos-project is een echte pageturner: ga er goed voor zitten, want je zult niet kunnen stoppen met lezen! Aanrader? Jazeker. Als je nog op vakantie moet, weet je hierbij in ieder geval meteen welk boek je mee moet nemen 😉